Als stellen met een langdurige relatie bij relatietherapeut Edith Hubers komen, begint zij met een buiging en zegt: ‘Jullie hebben niet de makkelijke weg gekozen. Jullie hebben heel wat meegemaakt, doorgezet en zijn nu hier. Daar buig ik voor.’

Sinds een paar weken heb ik zelf een relatie van twintig jaar. Ik ontmoette mijn man twintig jaar geleden in de rij van een voorstelling, de Open Bak in de Nes in Amsterdam. We stonden op straat in de rij, allebei alleen. Hij omdat hij eens totaal iets anders wilde doen. En ik omdat een theaterduo mij had gevraagd of ik eens naar ze wilde kijken.

Twee werelden

Het waren twee totaal andere werelden die elkaar daar ontmoetten. We hadden niet zoveel gemeen als je naar de vormen in ons leven keek. Van ambities tot gewoonten tot waaraan we onze tijd besteedden, het lag mijlenver uit elkaar.

“Ik geloof niet dat we elkaar zonder die rij hadden ontmoet”

Voorstelling samen beleven

Hij vertegenwoordigde een wereld waarvan ik eigenlijk ver weg wilde blijven. Maar het voelde zo vanzelfsprekend en in een flow om met elkaar die voorstelling te beleven en de rest van de avond samen door te brengen. Maandenlang riepen we: ‘Dit kan natuurlijk nooit wat worden.’ Maar oh, wat werd ik verliefd!

Onvoorwaardelijk liefhebben

Nu twintig jaar later is onze relatie vanzelfsprekendheid en de flow is er nog steeds. Ook die af en toe niet te combineren vormen in ons leven trouwens. Maar we bleken toch veel meer gemeen te hebben met elkaar dan gedacht, onder die vormen. Namelijk elkaar onvoorwaardelijk willen liefhebben. Elkaar het leven gunnen. Respect hebben en de bereidheid hebben te groeien.

Liefdevol veld

Dat zijn de waarden waarmee we die niet verenigbare vormen hebben weten te overwinnen. Er is misschien veel niet in onze relatie maar zoveel meer wél. En het is ons gelukt dat te voeden, groter te maken en er een liefdevol veld mee te creëren. Het is ons gelukt achter die vormen te kijken en twee liefdevolle, mooie mensen te zien.

Buiging voor ons

Ik geloof niet dat we elkaar zonder die rij hadden ontmoet. Maar wat ben ik dankbaar dat het is gebeurd. Ik buig voor ons.